دانلود زندگی نامه مسعود سعد سلمان
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته ادبیات (آموزش_و_پژوهش)
بخشی
از متن اصلی :
شبی که سخن سرای زندانی در دخمه ای سرد
و تاريک، در دل کوههای بی فرياد ، باخود می گفت چرا در انديشه فردا باشند،چون هيچ اميدی
نيست که همين امشب را نيز به پايان برم ، نيک می دانست که سرانجام کار آدمی مرگ است
، اما سخنی که با خون دل او رنگين شده،تا روز رستا خيز پايدار خواهد ماند.
نخواست ماندن اگر گنج شايگان بودی بماند
اين سخن جانفزای تامحشر
او سخن جانفزای را درمان جان نالان خويش
ساخته بود ومی دانست که اگر سخن پيوند زندگيش نمی گرديد ، گردش گردون او را به درد
ورنج کشته بود .
هر چند گردون سرانجام به دست مرگ ، مانند
ديگر مردم ، دفتر زندگی پرفراز و نشيب او را نيز بست ،اما دفترسخن او همچنان گشوده
ماند.
گويی شعر که پيوند عمر او بود ، پيوند نام
او گرديد و امروز که نهصد سال از مرگ تن اومی گزرد ، جان او که در کالبد شعرش دميده
شده ، همچنان زنده است و باما سخن می گويد.
مسعود سعد سلمان ، سراينده بزرگ شعر دری
در نيمه دوم قرن پنجم وآغاز قرن ششم ، سرامد حبسيٌه سرايان و نخستين شاعر پارسی گوی
در سرزمين هندوستان است . سخن ازدل برامده اش از ديرباز ، زمان زندگی خود او تا امروز
، همواره آفرين و ستايش سرايندگان و سخن سنجان را بر انگيخته وازشنيدن فرياد جان سوزش
موی براندامها به پاخاسته و اشک از ديده ها روان شده است.
همزمان بااو دهها شاعرديگر، دردستگاه فرمانروايی
غزنويان وسرودن نظم می پرتاختند و برخی از آنها از ديد نام وجاه بر اوبرتری داشتند
.
گاه از روی همچشمی با طعن و طنزازاوياد
می کردند و اگر بهترين شعرهای جادوی خويش را برايشان می خواند ، اورا کودک و برنا می
گفتند و گاه از روی رشک ، با دسيسه و توطئه گرفتاريش را دامن می زدند ، اما امروز ازبسياری
از آنان نه تنها ديوان ، بلکه نامی نيز برجای نمانده وتنها نام بعضی از آنان به برکت
ديوان او به طفيل نام او در بعضی تذکره ها آمده است؛در حاليکه اگر از ده شاعر بزرگ
فارسی زبان نام برده شود ، بی گمان مسعود سعد يکی از آنان خواهد بود.
اين خود گواه ديگری است بر دآوری درست نقاد
روزگار؛ چنان که در روزگار سعدی نيز، امامی هروی را برترازاو دانستند و گذشت روزگار
، بی پایگی این داوری را به روشنترین وجه نشان داد.
دوران شاعری مسعود سعد پيش از پنجاه سال
به درازا کشيد و چنانکه خواهيم با دوران پنج تن از پادشاهان غزنوی مغارن بود .
حاصل اين دوران ، ديوانی است با نزديک به
شانزده هزار بيت شعر. خواندن اين اندازه شعر ، که بی گمان پست و بلند نيزدارد ، با
فرصتهای محدود روزگار ما سازگار نيست وهمين امربرگزيدن بهترين شعر ها وشرح و توضيح
آنها ايجاب می کند ؛اگرچه درروزگاران قديم نيزاين ضرورت احساس می شده وخود مسعود سعد
نيز((اختيارات شا هنامه)) را بر پايه همين نيازفراهم آورده است.
بيشتر شاعران قديم ، به خصوص مديحه سرايان
، زندگی تقريبا يک نواختی داشته اند و جز آنچه کم بيش در همه انسانها مشترک است ، مانند:
تهيدستی وبيماری و مرگ عزيزان و پيری و نظاير آنها ، حادثه با اهميتی که بکلی زندگی
آنها را زير ورو کرده باشد به حدی که در شيوه شاعريشان موثر افتد ، برايشان نيامده
است در اين ميان مسعود سعد موقعيتی کاملا استثنائی دارد. درشاعری او دست کم پنج دوره
متمايز می توان ديد:
- آغاز شاعری وپيوستن به سيف الدوله که
اوج کام روائی اوست
- دوره اول زندان ، در قلعه های دهک ، سو
و نای به فرمان سلطان ابراهيم
- رهايی ، بازگشت به لاهور و حکومت چالندر
- دوره دوم زندان ، در قلعه مرنج به فرمان
سلطان مسعود بن ابراهيم
- آزادی ، رياست کتابخانه ، مدح ملک ارسلان
و بهرام شاه ، پيری و پايان عمر
این فایل به
همراه چکیده ، فهرست مطالب ،
متن
اصلی و منابع تحقیق با فرمتword در اختیار شما قرار می‌گیرد
تعداد صفحات : 10