تحقیق ضرورت آفرينش آثار هنري
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته هنر و گرافیک (آموزش_و_پژوهش)
مـشـخـصـات فـایـل
عـنـوان تـحـقـیـق : ضرورت آفرينش آثار هنري
فـرمـت فـایـل : word
تـعـداد صـفـحـات : 18
مـنـاسـب جـهـت ارائـه تـحـقـیـق کـلاســی
بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :
همين جا لازم مي بينيم، گفته اي از مائوتسه دون رهبر پرولتارياي جهاني را نقل كنيم تا به برداشت غلطي از كم و كيف و چارچوب هنر پرولتري در نغلطيم. مائو در سخنراني خود در محفل هنري و ادبي ينان بسال 1943 چنين گفت:“مردم تنها به زندگي قانع نيستند و مي خواهند ادبيات و هنر هم داشته باشند. چرا؟ زيرا اگرچه زندگيو ادبيات و هنر هر دو زيبا هستند، آن زندگي كه در آثار ادبي و هنري انعكاس مي يابد، مي تواند و بايد عاليتر، پرتوان تر، منسجم تر، نمونه وارتر از زندگي واقعي روزانه باشد، از آن به ايده آل نزديك تر باشد و بدينجهت كلي تر باشد. ادبيات و هنر انقلابي بايد به آفرينش چهره هاي متنوع از زندگي واقعي بپردازد و به توده ها ياري دهد كه تاريخ را به پيش رانند.”
“آثاري كه فاقد ارزش هنريهستند، هر قدر هم از لحاظ سياسي مترقي باشند، بي اثر خواهند ماند. از اين جهت ما در عين حال مخالف آن آثار هنري هستيم كه بيان كننده نظرات غلط سياسي هستند و هم مخالف اين گرايش كه آثاري با سبك شعار و پوستر بوجود آيد كه نظرات سياسي آنها درست است، ولي فاقد نيروي بيان هنري هستند.”
وقتي از ضرورت طرح جامعه و مناسبات ايده آل و شدني آينده صحبت مي كنيم، منظورمان تبديل كليه آثار هنري پرولتري به يك كليشه جامد و غالبا حوصله سر بر و كم تاثير نيست كه با يك نتيجه گيري كلي در مورد پيروزي محتوم كمونيست در سطح جهاني به پايان رسد. بسيار اوقات ميتوان ضرورت، خطوط كلي و زيبايي جامعه كمونيستي را از طريق برخورد موشكافانه عميق از جامعه طبقاتي و مناسبات كثيف حاكم بر زندگي انسانهايش نشان داد. مي توان با شكافتن اين مناسبات ناعادلانه و اتخاذ يك خط تسلسل ماترياليستي ـ ديالكتيكي در كل اثر كه بتواند مخاطب را از ربط وقايع با زيربناي مادي و روبناي ايدئولوژيك حاكم آگاه سازد؛ ضرورت و امكان نابودي اين زيربنا و روبنا را هنرمندانه طرح نمود. و بسياري اوقات مي توان و بايد موضوعات صريحي چون مبارزات و انقلابات در عصر حاضر را برگزيد و از دل اين تحولات، راه و مسير آينده را ترسيم نمود. بهرحال، يك چيز مسلم است، هنري كه ديگاهي بدبينانه و مايوس و تيره و تار نسبت به آينده را به پيش نهد، هنر پرولتري نيست. چرا كه پرولتاريا صاحب آينده است. در حقيقت اين بورژوازي و طبقات ارتجاعي هستند كه چيزي جز آينده تيره و تار پيش روي ندارند....