تحقیق هجرت پیامبر اسلام به مدینه از نگاه اندیشه اسلامی
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته معارف اسلامی (آموزش_و_پژوهش)
مـشـخـصـات فـایـل
مـوضـوع تـحـقـیـق : هجرت پیامبر اکرم (ص) به مدینه
فـرمـت فـایـل : Word ( قابل ویرایش )
تـعداد صـفـحـات : 40
قابل ارائه و مناسب بعنوان تحقیق کلاسی
بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :
كلمه «هجرت» در لغت به معناي دوري و ترك كردن مي¬باشد.[1] هجرت خصوصا اگر به منظور فراهم آوردن شرايط بهتري براي ترويج دين، حفظ دين و يا دوري از محيط گناه باشد، مورد سفارش اسلام است. در قرآن كريم و در روايات به اهميت چنين هجرتهايي كه نمونه بارزش، در هجرت پيامبر اكرم(ص) از مكه به مدينه تبلور يافته، اشاره شده است. خداوند متعال در آيه 100 سوره نساء مي¬فرمايد:
«ومن يخرج من بيته مهاجرا الي الله و رسوله ثم يدركه الموت فقد وقع اجره علي الله »
«هر كس به عنوان مهاجر به سوي خداوند و رسولش هجرت كند و سپس مرگش فرا رسد، پاداش او بر خداست ... .»[2]
در آيه ه¬اي ديگر مي¬فرمايد:
«ان الذين آمنوا و هاجروا و جاهدوا في سبيل الله و الذين آووا و نصروا اولئك هم المومنون حقا لهم مغفره و رزق كريم »
«آنها كه ايمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد كردند و آنها كه پناه دادند و ياري نمودند، آنان مو منان حقيقي هستند و براي آنها آمرزش و روزي شايسته¬اي است.»[3]
در حديثي از پيامبر اكرم(ص) و در خصوص اهميت هجرت (هجرت از محيط گناه) آمده است:
«من فربدينه من ارض الي ارض وان كان شبرا من الارض استوجب الجنه ... .» [4]
«هر كس به منظور حفظ دينش از نقطه¬اي از زمين به نقطه¬اي ديگر هجرت كند، اگر چه يك وجب باشد، مستو جب رسيدن به بهشت است.»
حضرت محمد(ص) به مدت سيزده سال در شهر مكه به تبليغ دين اسلام مشغول بود.[5] آن حضرت با مشكلات بسيار زيادي در راه تبليغ دين اسلام مواجه بود. مشركان مكه با تمام توان سعي داشتند جلوي رشد اسلام را بگيرند، لذا در اين مدت سيزده سال مسلمانان (نسبت به ده سال تبليغ در مدينه) بسيار كم بودند. با فراهم شدن زمينه تشكيل حكومت اسلامي در مدينه و گرايش دو قبيله بزرگ مدينه (اوس و خزرج) به اسلام پيامبر اكرم(ص) تصميم گرفت با ياران ستمديده خويش به اين شهر مهاجرت كند. در واقع تصميم به هجرت به نوعي خواست و دستور الهي بود.[6] بنابر اين پيامبر اكرم(ص) از مسلمانان خواست تا به شهر مدينه هجرت كنند. مسلمانان كم¬كم شهر مكه و در واقع خانه و زندگي خويش را ترك كردند و به مدينه رفتند. جز پيامبر اكرم(ص)، علي (ع)، ابوبكر و عده¬اي از اهل بيت پيامبر(ص) و تعداد معدودي از ديگر مسلمانان، كسي از آنها در مكه باقي نماند.[7]
مشركان مكه پس از اطلاع از هجرت مسلمانان به مدينه سخت نگران شدند و با خود گفتند: «اگر محمد(ص) هم به مدينه هجرت كند، اين شهر پايگاهي جدي بر عليه آنها خواهد شد. بنابراين تصميم گرفتند در «دارالندوه »[8] جمع شوند و در اين خصوص به رايزني بپردازند.[9]
آنها پس از طرح پيشنهاداتي چند من جمله زنداني كردن، تبعيد و قتل آن حضرت، سرانجام طبق پيشنهاد ابوجهل تصميم گرفتند از هر قبيله¬اي جواني ورزيده و چالاك را انتخاب كنند، اين افراد شبانه به منزل پيامبر اكرم(ص) بريزند و آن حضرت را به قتل برسانند. و بدين وسيله همه قبايل در ريختن خون محمد(ص) شريك باشند و بني¬هاشم نتوانند كاري بكنند ...