دانلود مقاله سیستم بادبندی واگرا 18 ص با فرمت word
مقدمه:
سيستم بادبندي واگرا، يك نوع سيست مناسب سازه‌اي براي مقابله با نيروهاي زلزله مي‌باشد كه براي اولين بار توسط پوپوف پيشنهاد شد. سازه‌هاي مهاربندي واگرا با توجه به طول تير پيوند بطور همزمان هم داراي سختي سيستم‌هاي سازه‌اي با بادبندهاي همگرا و هم داراي شكل‌پذيري و خاصيت استهلاك انرژي سيستم‌هاي سازه‌اي خمشي مي‌باشند. بعد از معرفي اين سيستم توسط پوپوف و همكارانش و طراحي چندين ساختمان بلند با استفاده از اين نوع سيستم و رفتار بسيار مناسبي كه اين سازه‌ها در زلزله از خود نشان دادند مهاربندهاي واگرا به سرعت مورد قبول آيين‌نامه‌هاي آمريكايي AISC و UBC قرار گرفتند. در ايران در اكثر موارد مهاربندهاي واگرانه براي رفتار مناسب لرزه‌اي بلكه بر اساس محدوديتهاي مهاربندي واگرانه براي رفتار مناسب لرزه‌اي بلكه بر اساس محدوديتهاي معماري و به اجبار استفاده مي‌شود. هر چند كه ضريب رفتار اين سيستم در آيين‌نامه 2800 ويرايش دوم و سوم آورده شده ولي ضوابط لرزه‌اي مهاربندي‌هاي واگرا در آيين‌نامه 2800 هنوز آورده نشده است. در ويرايش‌هاي قبلي آيين‌نامه 2800 تنها به اين جمله اكتفا شده بود كه براي طراحي اين نوع سيستم‌هاي سازه‌اي بايستي به آيين‌نامه‌هاي معتبر خارجي رجوع شود. همين امر باعث مي‌شود كه مهندسان طراح در ساختمان‌هاي با بادبندهاي واگرا از ضريب رفتار سيستم مهاربندي واگرا استفاده نموده و در حقيقت نيروهاي زلزله را نسبت به سيستم مهاربندي همگرا كاهش دهند ولي با توجه به موجود نبودن ضوابط لرزه‌اي بادبندهاي واگرا در آيين‌نامه‌هاي ايراني، بالطبع ضوابط طراحي ويژه اينگونه سيستمها نيز توسط غالب مهندسين رعايت نمي‌شد. يك نمونه روشن بحث بالا مشاهده ساختمان‌هاي بسياري با بادبندهاي واگرا در تهران مي‌باشد كه در تير پيوند از تير لانه زنبوري استفاده شده است.