دانلود مقاله سرگذشت دانش پزشكي تا رنسانس 13 ص فرمت word
پيش از پيدايش تاريخ
تاريخشناسان بر اين باورند كه انسانهاي كنوني فرزندان نياكاني هستند كه روزگاراني در دشتهاي پهناور و شكاف كوههاي بلند به سر ميبردند.
دگرگوني زندگي، كه آدميان به جاي بهرهگيري از توان جسمي خود، از نيروي خرد خويش ياري بگيرند، و از ميان دشتها و درون شكاف كوهها به شهرهاي پرشكوه بيايند، هزاران سال طول كشيدهاست.
آدمي در روزگاران قديم بر روي زمينهاي سرد و خيس (مرطوب) ميزيست و با حيوانات خطرناكي كه در اطرافش بودند، دست و پنجه نرم ميكرد. در آن روزگاران، مردم حيوانات را شكار ميكردند تا گوشتشان را بخورند. استخوانهاي همان حيوانات وسيلة شكار و پوست آنها لباس انسانها بود. انسانها در گروههاي بسيار كوچك زندگي ميكردند و مانند فرزندان امروزي خود سخن گفتن نميدانستند و با صداهاي مبهم فرياد مانند، چيزهايي را به يكديگر ميگفتند، و بيشتر با اشارة دست چيزهاي ساده را بيان ميكردند.