زمین لرزه عبارت از لرزشهای قابل اندازه گیری سطح زمین است که توسط امواج حاصل از رها شدن ناگهانی انرژی در درون زمین بوجود میآید. آثار سطحی زمین لرزه ممکن است به صورت صدمه به سازهها ، گسلش و حرکت پوسته ، نشست زمین و آبگونگی ، گسیختگی دامنهها در خشکی و دریا و سرانجام ایجاد امواج در محیطهای آبی باشد. علمی که به بررسی زمین لرزه و پدیدههای مربوط به آن میپردازد لرزه شناسی یا لرزه نگاری (Seismology) نام دارد. علاقه بشر به لرزه شناسی سابقه طولانی دارد، به نحوی که در بعضی از کشورها دادههای مربوط به زمین لرزهها از زمانهای دور ضبط شده است. به عنوان مثال چینیها سابقه زمین لرزههای تا ۲ هزار سال پیش خود را در دست دارند. اینگونه سوابق عمدتا متکی بر مشاهدات و شرح وقایع است.
نخستین دادههای علمی درباره زمین لرزهها از اواخر قرن ۱۸ ، که اولین لرزه نگارها درست شدند، در دست است. در کشور ما اولین فعالیتهای مربوط به ثبت اطلاعات مربوط به زمین لرزهها از سال ۱۳۳۶ و با افتتاح اولین ایستگاه لرزه نگاری در شیراز آغاز شد. در سال ۱۳۳۹ نیز موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران آغاز به کار کرد.
فهرست :
لرزه نگاری
تاریخچه
ایستگاه لرزه نگاری
ثبت امواج
لرزه نگاشت
شتاب نگار
لرزه نما
کالب زنی دستگاههای لرزه نگاری
طرز کار لرزه نگار
اجزای لرزه نگار
لرزه سنج
لررزه سرنجه ای غیرآونگی
لرزه سنجهای آونگی
ثبت الکترومگنتیک
پایگاه زلزله نگاری
شرکت نانومتریکس
لرزه سنج باند پهن
دیجیتایزر